مبانی ممنوعیت مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی از منظر حقوق بین‌الملل

مقاله

مبانی ممنوعیت مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی از منظر حقوق بین‌الملل (با نگاهی به انتقال ویروس کرونا از خفاش به انسان)

فصلنامه پژوهش حقوق عمومی
ش ۶۷، تابستان ۱۳۹۹

پیرو فراخوان و دعوت فصلنامه پژوهش حقوق عمومی دانشگاه علامه طباطبایی، مقاله‌ای با مشارکت و همکاری دو دوست ارجمندمان آقایان ملت و احسن‌نژاد تدوین کردیم تا بگوییم باید به روند تغذیه از #حیوانات_وحشی پایان داد تا بشریت هم آرام گیرد. بخش‌های مرتبط با حقوق بشر و تحلیل محدودسازی حق بر غذا و حق انتخاب غذا به علاوه بخش تعهد به پیشگیری از بلایا و نیز ساختار #تحقیق با همفکری دوستان توسط بنده نگارش و تنظیم شده است.
امید است که مقبول طبع مخاطبان نیز باشد. ویژه‌نامه مجله اخیرا با عنوان شماره ۶۷ام منتشر شده است.

چکیده:
مطابق گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی، ویروس کرونا به عنوان علت بیماری کووید19 ریشه در انتقال ویروس از خفاش به انسان داشته‌است. بسیاری از این نوع بیماری‌های کشنده، ناشی از تغذیه انسان از حیوانات وحشی است که منجر به تهدید امنیت انسانی میلیاردها انسان و مرگ چندصدهزار نفر شده است. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی به دنبال یافتن بنیان‌هایی برای ممنوع شناختن یا ممنوع ساختن تولید، مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی در چارچوب حقوق بین‌الملل است. بدین منظور و با ارائه استدلال‌های حقوقی تبیین شده است که اولاً حق برغذا مانع ممنوع‌شناختن این اقدامات نیست و حتی مؤید آن است. ثانیاً تعهدات دولت‌ها درخصوص پیشگیری از بلایا ایجاب می‌کند تولید، مصرف و تجارت مصرف غذایی این حیوانات را ممنوع سازند. علاوه بر این، در فرض عدم ممنوعیت صریح نیز زیان‌های گسترده ناشی از مصرف حیوانات وحشی، دولت‌های قاصر از باب ورود خسارت مسئولیت بین‌المللی دارند. همچنین حفاظت از تنوع زیستی ایجاب می‌کند حقوق بین‌الملل چنین مصارفی را ممنوع سازد. بنابراین پیشنهاد می‌شود دولت‌ها از طریق انعقاد معاهده‌ای مشخص نسبت به توقف روند حاضر اقدام نمایند.

دریافت مقاله:
https://qjpl.atu.ac.ir/article_12032.html 

تمامی مقالات این شماره (ویژه‌نامه #کرونا)
https://qjpl.atu.ac.ir/issue_2180_2181.html